Gurbet Çocuğu Şiiri - Hüseyin Ülkü Korkmaz

Gurbet çocuğuyum ben,
Bilmem heyecan dolu bayram sabahlarını,
Bilmem elinden tutulup bayram yerinde ki coşkuyu,
Her bayram bir hüzün,
Acı dolu yılların manzumesi benim için...
Vefalar!
Dostlar!
Renkli akşamlar hepsi bana yabancı,
Minareden okunan ezan sesi ve hüzün dolu akşam saatleri,
Bitmez tükenmez,
Saatlerin işkencesi sarar...
Kimler yapar bayramı!
Kimler hasretle kucaklar sevdiklerini,
Gurbet çocuğuyum ben,
Ekmek davası,
Hayat kavgası derken;
Ne mevsimlerin ruhu,
Ne de denizlerin maviliği sarmadı benliğimi,
Bayramlar bir başka bana...
Sessiz,
Sakin,
Ve soluksuz...
H.ÜLKÜ KORKMAZ (Her hakkı mahfuzdur-izinsiz alıntı yapılamaz)