Gurbet Çığlık Dinlemez

Gurbetin ahı kahrı hiç tükenmez
Bağrıma düşen hicran, acı gibi
Sevdiğini bırakıp gittiğin gün
Sinene düşen ateşten nar gibi

Gurbet hem süründürür, hem çektirir
Gurbet bir yıkım, gurbet bir çöküştür
Bir gün doğduğun diyardan gidersen
O gün ciğerine ateş dolmuştur

Zalim gurbe senin çarkın kırılsın
Ah gurbet sen hiç bitmeyen illetsin
Gurbet çile, gurbet of, gurbet harsın
Gurbet yürekleri sızlatan dertsin

Gurbet çığlık dinlemez, söz anlamaz
Hep azar, azar tüketir insanı
Dermansız gurbet yarası derindir
Seller, sular gibi boğar insanı

Zalim gurbet, incitme gurbetçiyi
Gurbete gidenin hasreti bitmez
Ey diyâr-ı gurbet el çek garipten
O garip gurbetçi, seni affetmez

Gurbet mecnun eder, divane eder
Gurbet diyarında can mazlum kalır
Hasret dolu günler tükenmek bilmez
O zor günler dirhem, dirhem can alır

Mehmet Çobanoğlu
05.10.2021
İstanbul