Gurbet Cehennemi Şiiri - Hasan Tonga

Bilmiyorum neden hiç sevmem, gurbet gecelerini..
Çöker üstüme bütün kasvetiyle hasretlik,
Hangi tarafa baksam; alaca karanlık
O anda bir korku sarar bedenime…

İster istemez ürperirim,
Sanki şu koskoca dünyada kimsesizim..
Yalnızlıklar, çaresizlikler bırakmaz peşimi;
Okyanusta fırtınaya tutulmuş bir teknenin yelkeniyim.

Bir an masamdaki mum ışığına takılır gözlerim,
Sen gelirsin aklıma, keşke yanımda olsaydın derim.
Silik, soluk elimdeki resmine takılır; buğulu gözlerim.
Elimin tersiyle silerim yaşları, daha net görebilmek için seni

Bir an gülüp kaçarsın ‘Haydi yakala! ’ der gibi;
Gözlerim düşer peşine, tıpkı eski günlerdeki gibi..
Bir anda kayboluyorsun, sensizim alaca karanlıklarda şimdi.

Bazen sorarım kendi kendime, neden ve nasıl gelmiştik biz bu hale?
Çok sevmiştik birbirimizi, nazar mı deydi bize?
Kader deyip geçelim;
Mahkumum bu gurbet cehennemine…!