Yangınımı ben hep düşlerimde büyüttüm
gelmesen de ayrılığın yeter
yokluğunda tertemiz aşklar uyuttum
bilir misin kaç ayrılık bir yudum hüzün eder
Zoruna yaşattım aşkın sencesini
bağrımda hançerini taşır dururum
üryan göklerin düğün gecesini de istemem
zümrüt kanayan kalbe saykıl vururum
Bu yangının kazası yok
biliyorum hiç gelmeyecek
yaramı sancılayan son nefeslik yolcu
avutmuyor yazık sana adanan yaşlar
ağlatan yalnızlık kanar kalpte bir ucu
bir yakımlık buseyle uyanır aşklar
Eksilmiş ömürler, nefeslik ölümler geçtim
adadım şiirim gibi sahici olmayana
sılamın içinde doğmuş neyleyim gurbet burcu
bilir misin ankâ kaç yangına değer
eskimiş yanıkların gizinden soran yolcu
ben bu ağıtta büyüyeceğim
Ağlatan yalnızlık kanar kalpte bir ucu
yoksun diye gül kurusu aşklar gider
sılamın içinde doğmuş neyleyim gurbet burcu
kaç ayrılık söyle bir yudum hüzün eder...
Kayıt Tarihi : 3.5.2006 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yanan bir yürekten dökülen dizelere ilk yorumu yazma bahtiyarlığına eriştim.Güzel şiirin nezdinde şahsını yürekten selamlar güller arasında bırakmış olduğum tam puanımı dosttan dosta küçük bir hediye olarak kabul buyur.Saygı ve sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (1)