Gurbet bir mezar şiir Şiiri - Leylaa Ecrin

GURBET BİR MEZAR ŞİİR
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Gurbet, bir mezardır insana,
Toprağı soğuk, taşı sessiz,
Üstünde çiçek açmaz baharda,
Altında kalır yüreksiz.
Ne selam gelir ne de haber,
Gözyaşını kim siler, kim görür?
Yalnızlığın koynunda bir kader,
Ömrü, özlemlerde sürer.
Bir yanım ana ocağı, dumanlı,
Bir yanım kardeş, bir yanım yar,
Ama gurbetin bağrında insan,
Her gün biraz daha mezar.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Gözlerimde tüter köyümün yolu,
Kulaklarımda ezan, davul, zurna,
Ama bu gurbetin kara dolusu,
Gömüyor beni her sabah, her akşam uykuma.
Gurbet bir mezar, rüzgârı yabancı,
Hışırtısı bile yabancı dalların.
Her adımda bir boşluk,
Her bakışta bir hasret taşınır alnımda.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Geceler uzun, yıldızlar uzak,
Ay bile sanki başka bir diyarda.
Ve ben, elimde eski mektuplar,
Sana yazılmış, sana ulaşmayan.
Toprak sessiz, taş soğuk,
Ama yüreğimde yangın var hâlâ.
Gurbet bir mezar işte,
Can giderken bile, özlem kalır ardında.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Belki bir gün dönerim memleketime,
Ama bilirim, o gün bile gurbetin izi silinmez.
Çünkü insan, her uzak yerde,
Kendi mezarını taşır gönlünde.
Ve sonunda, gurbet bir mezar gibi,
Sessizce beklerim zamanı gelene.
Belki dönerim, belki dönmem,
Ama kalbimdeki özlem,
Toprak kadar derin,
Ve yıldızlar kadar sonsuz.