Gurbet bir insanı ezdiği zaman
Genç yaşında çöker dağılır gider
Haytına küser bezdiği zaman
Dünyadan da bıkar dağılır gider
Yoksa el tutanı yoksa desteği
Kalmaz ideali kalmaz isteği
Farketmez rüzgarın nerden estiği
Başın kuma sokar dağılır gider
Göz yaşı döküşü her anlık ise
Gönlü harap olup viranlık ise
Geleceği mechul karanlık ise
Hep geriye bakar dağılır gider
Pes eder terkeder savaşlarını
Hiç belli ettirmez telaşlarını
İçine akıtır göz yaşlarını
Dişlerini sıkar dağılır gider
Mikdatî der gönlüm başlar yanmaya
Vaz geçtim sılamı her gün anmaya
Umut olmayınca geri dönmeye
Gemileri yakar dağılır gider
Kayıt Tarihi : 21.2.2006 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mikdat Bal](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/21/gurbet-bir-insani-ezdigi-zaman.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)