Gurbet bildiğim yer yurt olmuş bana

Ben kendi yurdumda garip kalmışım,
Gurbet bildiğim yer yurt olmuş bana.
Dostun kapısını boşa çalmışım.
Şu el kapıları yurt olmuş bana.

Her nereye varsam içimde gurbet,
Gönül sılasına nasılda hasret.
Yurduma dönsem dert, dönmesem bir dert,
Garibim ben gurbet yurt olmuş bana.

Garibin göçünü götüren yollar,
Gurbet ellerinde perişan haller,
Kavim ,kardeşinden ayrılan ağlar,
Ellerin güldüğü dert olmuş bana.

Celal derki kalkıp gitti göçümüz,
Sıla hasretiyle yandı içimiz,
Sanki yoksul kalmak bizim suçumuz,
Ekmek bulduğum yer yurt olmuş bana.