Bu ellerim, bu bakışlarım kimin?
Aynadaki kendim bana seni resmediyor.
Benden geriye bıraktığın bir tek ayakkabım.
Elbiselerim bile sen kokuyor...
Ben gurbeti hep uzaklarda sanırdım...
Gurbet, yokluğunun içime inşa ettiği koca şehirmiş.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla