Gurbet bayramları Şiiri - Mikdat Bal

Bunca yıldır hasret, yine gam keder
Gurbet bayramları yakar da geçer
Kimi izin alıp yurduna gider
Kimini hasretle yıkar da geçer

Ömür törpüsünde aşınır canlar
İkilem içinde düşünür canlar
Bayramda eleme taşınır canlar
Ruhi bunalıma sokar da geçer

İnler gurbetçiler her bir nefeste
Ah vatan’ım derler altın kafeste
Hıçkırıklar tutar kısılır ses de
Kurutup boğazı sıkar da geçer

Belki uzun izin alırız diye
Gelecek bayramda geliriz diye
Kimse hesap etmez ölürüz diye
Her yıl işte böyle takar da geçer

Coşku mu aranır yanarken yürek
Hasret ummanında çekilir kürek
Bayram demek için bin şahit gerek
Sanki uğramadan bakar da geçer

Der Mikdati olmaz elinden tutan
Özlenir memleket özlenir vatan
Oradadır kökün, orada atan
Gözlerden sel olup akar da geçer