Gurbet Anam Şiiri - Nurullah Tekin

Yikilmiş bir duvar dibinde yirtik elbisesiyle şöyle dile getiriyordu Şiirini.
Baksan icim lal dişim taş toprak,
Haykirsam şu gurbet elinde sesim sana gelirmi
Sesimi duyup vuslatima özlemime hasret olurmusun Anam,
Özlediğimde yanimda olurmusun
Kirpiklerimde akan kac damlayi silermisin
Hickirarak cumleme tercuman olurmusun
Gurbetimi isitirmisin Anam Anam.
Boş bakan gözleri gördum gurbete bir boş o da gibi.
Boş katilaşmiş kalpler gördum yanan bir odun gibi.
Boş insanlar gördum yüreyi yitik cüzdani kabarik,
cok insan tanidim kimin Dilinde para Kimin dilinde
La ilahe ilalah.
Uzun uzun yol bakan gözlerim
Hasretle alev alev yanan kalbim
Anam Anam diyen dilim
Ícimdeki haykirişi duyan RABIM
Ísmini duyduğumda gurbetimi cenete cevirene
Haykirişlarima karişan özlemin
Dilindeki duan kalbime şifa gözlerime derman Anam
Yolu uzun göz kapaklari yorgun bir iki tel saci beyaz ne uzun ne kisa cayi seven Duaya hasta her derde dua eden özlemi vuslat eden işaat duvarinda oturan dilinde Ellhamdurilahi bitmiyen bir gurbeci görursen işte o benimm