Gurbet Aldı...! Şiiri - Ramazan Kocapinar

Gurbet acı dertle keder hüzün hüsran dolu
Kimi zaman yokuşu bol bazende sarptır yolu
Bir kez çıkmaya gör geri dönüşü yok gelmez sonu
Var git...var git hadi birde yaşayana sor sen onu

Bilemedim çözemedim eey ALLAHIM bu nasıl hâldı
Direndim dayandım tutunmaya çalıştım işte elim yazdıkça yazdı
Yürekten dökülen olanca duygularla Neyim varsa gurbet aldı! ! !

GURBET ALDI...!

Ne ettin ellerin yurdu
Kaderim düzeni kurdu
Felek hep vurdukça vurdu
Yel alıp hallaç savurdu

Bir nefeslik canım kaldı
Neyim varsa gurbet aldı

Bir şey istemem kimseden
Bahtım karaymış ezelden
Nasibim yoktur sevgiden
Çirkin eftâl bin güzelden

Bir sevdalım gülüm kaldı
Neyim varsa gurbet aldı

Doğruluğu yol belledim
Nice kelâm ezberledim
Sıladır özlem hasretim
Çile dolu şu kısmetim

Bir adımlık yolum kaldı
Neyim varsa gurbet aldı

Gıybet bal şeker eyledik
Bakın hele biz neyledik
Gülistanı gayya ettik
El açıp aman diledik

Bir tadımlık dilim kaldı
Neyim varsa gurbet aldı

işte geldik gidiyoruz
Köşe bucak kaçıyoruz
Bilmem neyi arıyoruz
Adres belli soruyoruz

Bir tutacak salım kaldı
Neyim varsa gurbet aldı

Koca kale devriliyor
Ne ederiz bilinmiyor
Hergün haram yeniliyor
Fitne nefse hükmediyor

Bir imanım dinim kaldı
Neyim varsa gurbet aldı

Bilinsin ki dönmem yoldan
Hoşlanırım ben hep zordan
Medet ummam asla kuldan
Ne dilersem daim haktan

Bir onur gururum kaldı
Neyim varsa gurbet aldı

Ramazanım yazdı yine
Aşk ile binbir kelime
Döktüm kâğıtla kaleme
Yazılsın hesap haneme

Bir şerefim adım kaldı
Neyim varsa gurbet aldı

Gurbetten Bir CAN!
--GiZEMLiKARTAL--