Gurbet Akşamları Şiiri - Barış Akm

Yağmur sonrasıydı bu akşam
Uzanışım kumsal yoluna
Karmaşık alemin ortasında
Amaçsız, umarsız bir akşam daha

Ayak izlerine takılıyor gözlerim
Yeni konmuşlar besbelli kumsalın tenine
Bir yer buluyor ayaklarımda kendine
Yaban kum tanelerinin aralarında

Ara ara dalıp gidiyor gözlerim
Kah karanlığın, kah ufkun ötesine
Dönüp geliyorum zaman dürtünce
Siyah gölgemi bırakıp oraya

Ve işte koca dünyada bir başımayım
Birer birer kapanıyor kapılar sokakta
Dikilme zamanı geliyor gözlerin tavana
Sokak lambaları bile yalnız değil dışarıda

Bir gece daha aynıyım
Sızılar hareleniyor gözlerimde
Hasret zehir zemberek soluğumda
Yollar gelmiyor, gidemiyorum bende