Gurbet Akşamı Şiiri - Talat Ülker

Vakitsiz bir veda, soğuk bir telaş…
Bu şehri bırakıp gittin ansızın.
Niçin gidiyorsun diye sormadım,
Yollara emanet eyledim seni,
Gidişini ayrılığa yormadım.

Sen gittin bende kaldı gözlerin,
Sıcaklığın kaldı avuçlarımda.
Resmindir zamanın tül perdesinden
Hüzünler damıtan uykularıma
Hala sesin gelir düş ülkesinden.

Gönül duvarında asılı resmin
Sesin sükûtudur gecelerimin
Lakin bakışların yorgun nicedir
Hırçın dalgaların, haşin rüzgârın
Hüzün umanında durgun nicedir

Hala gözlerinde o tanıdık düş…
Bakışında o davetkâr tebessüm.
Gülüp duruyorsun o resimde sen.
Dönüp geliyorsun bana her gece,
Sensiz yaşamaya alışmışken ben.

Gözlerinde yarım kalmış hüzünler
Alnında yılların soruları var.
Gecenin mührü mü dudağındaki,
Neyin telaşıdır dipsiz bakışın,
Gene sükût mudur kucağındaki?

Saçların gecenin rengini çalmış,
Gözlerine sığınmış tüm yıldızlar.
Sükûtun en berrak ritmi sesinde
Ki ben o sükûtun içinde mahkûm
Nöbet tutuyorum düş ülkesinde.

Mosmor bir buluttur melal içimde…
Vakitsiz ıslanır bıçkın bakışın.
Yollara yüklenmiş yılların gamı…
İliğimde donar buzdan bir rüzgâr,
Gönlümü kuşatır gurbet akşamı.

Mevsimlerin ötesine yolcusun,
Bahar saçlarına konmuş kelebek.
Damlaları kirlenmiş bir sağanak
Gibi dökülüyor yüzünden hüzün,
Aşk içine tıkıldığın sığınak…

Uyku ürkek bir kuş kirpiklerinde
Korkak ve çaresiz çırpınır durur.
Issız yolardayım azığım gamdır…
Ses ver ki ufkumdan çekilsin gece,
Susarsan bilirim vakit akşamdır.

Yıllar kucağımda, yollar avucumda…
Çalar düşlerimi sahte menziller.
Gözlerin sahipsiz çöllerde yıldız…
Ruhuma tutulmuş aynadır yüzün
İçim kalabalık dışım ıpıssız…

Hayat seninle de sensizken de yük…
Omzuma abanır hüzünle melal.
Seni getiren yol beni götürür,
İntizara yenik düşer yüreğim
Gönül seni bulduğu an yitirir.