Gurbet Acısı Şiiri - Zafer Topşir

Erimez'e
Gurbetin acısı yaktı içimi,
Giresun'un dağlarına vurgunum.
Kader böyle, ben yapmadım seçimi,
Galiser'in bağlarına vurgunum.

Gönlümüzü sevdalara saldılar,
Bula bula talihsizi buldular.
Pirazizi anasından çaldılar,
Bulancak'ın ağlarına vurgunum.

Keşaplıyım ben neylerim ağyari,
Görem dedim göremedim o yari,
Alucra can insanlar diyarı,
Dereli'nin sağlarına vurgunum.
Candan sevenlere nasıl yar denmez,

Karadeniz'ime trenler gelmez.
Çamoluk balından iyisi olmaz,
Espiye'nin köylerine vurgunum.
Ee... Giresun, anacığım ne yapar?

Yaşasaydım sende canın mı çıkar?
Seydi Vakkas türbesine kim bakar?
Yağlıdere, beylerine vurgunum.
Bırak şu yakamı bırak be gurbet!

Çanakçının yolları da çok berbat,
Düğünde tabanca kınada şerbet,
Güzellerin soylarına vurgunum.
Güceden açılır yaylaya yollar,

Gözlerimde tüter o kara göller.
Ayaklar titriyor, havada kollar,
Görelenin toylarına vurgunum.
Doğankent'in yollarından gelesin,

Tirebolu can damarım bilesin,
Dul gelinler söylenip te ağlasın,
Gözlerinin buğlarına vurgunum.
Kan ağlar yüreğim kan ağlar benim,

Yol üzeri koyun mezarım, canım,
Eynesil'de geçti gençlik günlerim,
Ben o gençlik çağlarıma vurgunum.

Acı ekmeğimse ayrılık aşı,
Yüreğime akar gözümün yaşı,
Kalkınmış büyümüş Giresun düşü,
Ben şehrimin göğlerine vurgunum.

Ali Zafer Topşir