Gurbet Şiiri - Celalettin Yünel

Gurbet ince bir ağıttır,
Dilden dile,
Nesilden nesile,
Babadan oğula, geçen…
Ağır bir hastalıktır,
İnsanı yavaş yavaş eriten…

İliklerinde hücre hücre dağılan,
İnsanı baştanbaşa işgal eden,
Hiç durmadan kanayan,
Arsız bir yaradır gönülden…

Puslu bir dumandır sılada tüten,
Burcu burcu yüreği inleten,
En derin kimsesizliktir,
Anadan, babadan, sılayı rahimden...

Gurbet bir lokma aştır pişen,
Yalnızlığında insanı perişan eden,
Soğuk bir mevsimdir,
Sert bir fırtınadır,
Gecedir,
Yalnızlıktır,
Acıdır…
Gurbet en ağır, en çekilmez, sancıdır…