Söz bilmez düştüm acımasız gurbet ellerine
Hasretinle düştüm mavi denizin derinliklerine
Bu kadar geçen ömrü sanki hiç yaşamamışım
Çiçekleri görsem de baharı gurbet sanmışım
Buradan bakınca her şey hakikatlerden uzak
Memleket sevdasına düşmüşüm gerisi tuzak
Gökteki yıldızlar nasıl parıldıyor nehir gibi akar
Her geçen günüm ıstıraplar içinde beni yakar
Denizlerin ardında gözlere hasretle bakan
Acımasız dertlere düştüm gurbettir yakan
Gökyüzünde kuş olsam durmadan yol alsam
Bulutlar durak olsa heyecanla önünde dursam
Kayıt Tarihi : 24.1.2022 17:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Gezer 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/24/gurbet-803.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!