Gurbet Şiiri - Kuddusi Dogan

Kalbimin bir yerinde hoyrat esiyor rüzgar,
Sana verdin mi umut diyorsun?
Ölüler mezarında umut verildiği için mi bekler?
Bir yaz günü üşüyorum diyorum sana

Bana umut yok diyorsun,
Kır çiçekleri vermiyor mu bana umut?
Bir Gül bahçesinde seni görebilmek yetmiyor mu bana?
Unut, geç git diyorsun bana
Ne zaman öldüm ben?

Gurbete düştüm ben, amansız bir gurbete
Gönlün bana oldu gurbet,
Kalbin oldu bana hasret,
Bir çift sözün oldu bana gurbet.

Mezarımda açıyor kırmızı güller,
Toprağımda açıyor adın gibi beyaz güller,
Öldüm sahiden, oldum artık sana gurbet
Unut diyordun ya, toprak unutturmadı adını