Gurbet Şiiri - Ulvi Çakmak

Gurbette yağmurlar başka yağarmış,
Saçımın her telinde bir sebep ağarmış,
Hasretle alınan nefesler teni boğarmış,
Buruk cümleleri yarım kalır gurbetin.

Geçmişe özlemim sırtımda höyük,
Yaşlanmış yaşananların hatırı büyük,
Kiminde tatlı bir anı, kiminde acı bir yük,
Hazan geceleri hüzün dolu gurbetin.

Kiminin gülüşü gelir aklına gülersin,
Yıllar sonra bir fotoğrafla hüzünlenirsin,
Müslüm Babadan "Gurbet Geceleri" dinlersin,
Gözyaşının bir damlası, bir deryadır gurbetin.

Gökkuşağı kurşuni renklere bürünmüş,
Hicran dolu günlerin yollarında yürünmüş,
Yaşam denen meçhulün hatırası sürülmüş,
Akıllarda, çiğnenmiş yaşamların izi kaldı gurbetin.

Öner'im, kendime ettim ne etti isem,
Celladına aşık olmuş bu cahil sersem,
Telafisi yok ettiğimin, canımı versem,
Yaşadığımı sanarken içinde, öldüm gurbetin.

Ulvi ÇAKMAK