Gurbet Şiiri - Cevdet Vural

GURBET
Yerimden yurdumdan, çok uzak kaldım
Hasretle tutuşup, kül olup yandım
Yeşili, sarıyı simsiyah gördüm
Gözümü kör edip, bağladın gurbet

Hasret acısından, yanar dururum
Kalmadı yok oldu, her bir umudum
Akıyor gözyaşım, hep yudum yudum
Tükendi çareler, ağlattın gurbet

Dertlerle uğraşıp, sefil kalsaydın
Kuruyup dalında, gazel olsaydın
Keşke sende benden önce, ölseydin
Yasını tutsaydım, ben senin gurbet

Seneler oldu da, görmez oldum
Baba vatanıma, gelemez oldum
Kırdın kalbimi, gülemez oldum
Gönlümle boş yere, oynadın gurbet

Her an yıkılırım, viran olurum
Eğer nasip varsa, belki gelirim
Böylemi yazılmış, benim kaderim
Bana gülme diye, söyledin gurbet

Cevdet özlemezse, böyle yazmaz ki
Bu kadar hasrete, dayanamaz ki
Yıkılmış bedenim, tükenmiş sanki
Sen beni dertlere, bağladın gurbet C.V.