GURBET
Yalnızım gri bir Londra akşamında,
Yalnızlığımı daha da çoğaltan, bir yağmur yağışında.
On yedi yaşımın bir yaslı akşamında,
Gözlerimi açtığım, avazımın boğulduğu bir sabahda.
Artık ne bir gemi kalkar rıhtımdan,
Ne de gözleri yaşlı bir anne, yolcu eder kızını Kıbrıs'dan.
Çok uzaklarda kalmış bir kız çocuğudur,
Paylâşacak kimsesi olmayan, yalnızca yağmurudur.
Nerden bilecektim hep öksüz kalacağımı,
Geri gitsem de yurduma,bir mezar başında ağlayacağımı.
Kayıt Tarihi : 14.1.2020 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ayrılık şiiri
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!