Gurbet Şiiri - Deniz Yalçın

Hasret bulutlarıyla çıktım yola
Bir dolu yağdım, yağdım memleketime
Kâh ıslandım kâh kavruldum kollarında
Huzur mutluluk sevgi hapsettim ruhuma
Gurbette misin ne gittiğin yerle bitiyor
Ne döndüğün yerde yetiyor hasretliğin
Hep bir gözyaşı, hep bir kahkaha
Kardeş oldular yıllar boyu.
Ayrılığın ıssızlığı ,
Kavuşmanın kollarında eriyip kayboldu
Kalabalık sofralarda demlendi özlemler
Coşkuyla atıldı çığlıklar...
Kim bilir hangi mevsime kaldı
Hangi baharda yeni kavuşmalar....