Gurbet!! Şiiri - Yakup Bektaş

Gurbet!!
Zehir oldun! ekmeğime, aşıma:
Ağzımdan,, burnumdan,, getirdin gurbet!
Hasret koydun.. toprağıma taşıma
Kıyıda kuytuda yatırdın gurbet!
,,
Sinmedi içime ne havan suyun.
Her gün bir iş açtın her gün bir oyun
Gözümde tütüyor. Ah bilsen köyüm
Sabrımı sonuna; getirdin gurbet..
,,
Başına hal gelse..; Soranın olmaz..!
Bağırsan çağırsan duyanın olmaz..
Hiç kimse! Kimsenin halini bilmez!
Beni içten içe bitirdin gurbet..
,,
Hep eksik biryanım!! Garibim garip
Bir yandan bir yana yetişmiyor ip
Anamla, babamla;selamı kesip
Kimimi kimliğimi yitirdim gurbet
,,

Hastayım! Mecalsiz tutmaz dizlerim
Her gün memleketten haber izlerim
Uzak yeri seçemiyor gözlerim
Beni ne hallere getirdi.. Gurbet
,,
Derki yakup gayrı yeter se yeter
Kazandere köyü burnunda tüter..
Eğer bu ellerde ölürsemm eğer..
Sılaya yazdığım satırdın gurbet
,,

Uzadıkça yollar.. Bitmek bilmiyor
Başımdaki duman gitmek bilmiyor
İçimdeki bir ses yeter dön diyor
Canlı. teneşire yatırdın gurbet.!!
Yakup Bektaş