Bir adam vardı
Kara kaşlı sert mizaçlı
Bir bakışıyla titretirdi bütün İstanbulu
Birden bastırdı yağmur
Kuşlar indi yanımıza
Bir kedi yaklaşıyor...
Yanıldım...!
Elinde simit,kara kaşlı adam.!
Bir anne şefkati mi sardı buraları?
Ah İstanbul niye karmaşıksın bu kadar
Mazlumlar sürüsündendi kara kaşlı adam
Bense...
Bir garip sevda tayfası
Saat sabahın dördü
Güneş küsmüş memlekete
Ağaçlar soldurmuş yapraklarını
Kuşlar uçmaz
Mavi bize bakmaz olmuş
Sevda tayfası bir alemde
Kimi düşünür yine...?
Saat dört
Zemherinin ortasında
Yapayalnız bir başıma
Yoksun ki yanımda
Nasıl çıkarım aydınlığa ?
Saat sabahın dördü
Havlama sesleri geliyor sokaktan
Bir dost mu öldü yoksa ?
Kara kaşlı adam kanlar içinde bir başına
Yetiştim imdadına
Baktı gözlerime anadoluyu anlatırcasına
Ağlama gurbet ellerde sen ağlama
Bak ben varım yanında
Doğar bu güneş ikimize biranda
Batmaz hiç sen olmasanda
Kayıt Tarihi : 18.11.2018 21:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)