Gurbet Şiiri - İsmail Civelek

doğarken gözlerimi kapa saydım
bakmasaydım yalan dünyanın yüzüne
küçük bedenim girseydi toprağa
ismim de olmazdı mezar taşın da

kaderim de miydin gurbet sen benim
yıktın dünyamı perişan ettin
geçen yıllarımı vermezsin geri
gurbette gurbeti yaşattın bana

saçlarıma düşen beyazlar
sendeydi tüm kaba hatlar
şimdi parklar da sabahlarım
evsiz yuva sızım be " gurbet "

berlin - wedding