Gurbet Şiiri - Senanur Erdevir

Ey zaman!
Ne de su gibi akıp gidiyorsun sen öyle
Hayatım bir film şeridi gibi geçti
gözlerimin önünden.
Çocukluğum, anılarım, hatıralarım, arkadaşlarım
Can dostlarım..

Gurbet, Ey gurbet!
Sen ne acı birşeymişsin böyle!
Yüreğimi söküp aldın benden
Burnumda tütüyor bütün geçmişim
Bir daha gelmeyecek biliyorum.
Ailem, arkadaşlarım, çocukluğum, oyuncaklarım.
Limon kız Ayşe'm, legolarım,
çamurdan yemek yaptığım plastik tabaklarım.
Hepsini çok özledim.

En çok da neyi özledim, biliyor musun
ey zaman?
Özgürlüğümü!
Evimin arkasındaki tarlada deliler gibi koşmayı
Akşam ezanı okunduğunda annemin;
-Kızım hadi akşam oldu!
-Anne biraz daha ya! diyip
Gece yarılarına kadar sokakta saklambaç oynamayı
Evcilik oynadığım arkadaşlarımı
Çok özledim!
Bunlar benim için özgürlüktü.

Küçükken hep büyümek isterdim.
Kendi paramı kazanmak,
Kıyafetlerimi kendim almak,
Annemin elini tutmadan yürümek,
Makyaj yapmak...
Bunlar büyümekti
Çocuktum, büyüdüm
Özgürdüm, hapsoldum
Geçmişimin özlemine, acısına,
hergün sızlatan yüreğime
Hapsoldum!
Tek derdim tasam biraz daha oyun oynayabilmekti
Şimdi ise say say bitmez
Bunada şükür.
Şükür Azizim çok şükür.

Şimdi yeni bir şehir var
O kadar büyük ki.
Şehrin ortasında kocaman bir deniz var.
Aşıklar o denizin kenarına gidermiş hep
Galata kulesi diye bir yer var, çok kibirliymiş.
Bütün şehre yukarıdan bakarmış
Kız kulesi ona aşık olmuş.
Sultan Ahmet camiisi varmış
Ezan okununca bütün şehir duyarmış.
Merak ettin mi bu şehrin adını?

Adı İstanbul
Ah ulan İstanbul!
Özlemimi bir nebze olsa dindiriyorsun da
Senin şu eşsiz güzelliklerini
birde Azizim'le seyre dalmak vardı.
Gel be Azizim
Bak zaman geri gelmiyor, bari sen gel
Zaman seni de alıp gitmeden
bi göreyim sureti yüzünü
Bi bakayım gözlerine
Tutayım ellerini
Sen şiir oku, ben çay koyayım sana
Görsün bütün kainat-ı alem
Bu şairle şairenin aşkını.

Bir şaire varmış, gurbetten gelmiş
Özlemini ve acısını kimseye anlatamıyormuş
Bir şair çıkmış karşısına
Onun şiirlerinden yalnızca ben anlarım demiş.

Benim ailemde sen ol
Geçmişimde sen ol
Çocukluğumda sen ol
Gel benim ol Azizim
Gel benim ol!

Acımı seninle paylaşayım
Derdimi sana anlatayım
Sevincimi seninle yaşayayım.

Ben ailesine, dostlarına, geçmişine hasret kalmış
bir kız çocuğuyum.
Gel de tut ellerimden, kurtar beni bu hasret çukurundan.
Gel Azizim gel!