Gurbet Şiiri - Emrah Karan

Gurbetin hiç tadı tuzu kalmadı
Selam verdim alanı da olmadı
Hasta düştüm komşum bile sormadı
Yorganı aç, döşeği ser yatayım ana.

Somun yeriz kokusu çıkmaz
... Tavuk pişer lezzeti olmaz
Yemek üç çeşittir karnımız doymaz
Kazı tandıra salla, yiyeyim ana.

Bu şehir kızları karılık etmez
Elin boş gelirse yüzleri gülmez
Ana baba nedir kıymetin bilmez
Köylerden bir kız bul, seveyim ana

Kalorifer yanar canım ısıtmaz
Doğalgazı desen terim akıtmaz
Kombi var ki suyum bile kaynatmaz
Sobaya tezek at, yanayım ana.

Bar ile diskolardır burda eğlence
Deniz kenarı ile villalardır dinlence
Konserler bayram yeri, bana ise işkence
Sen aşıklardan iste, çalayım ana.

Burda evler otuz-kırk katlı
Çatılar kiremit-sac ile kaplı
Daire dedikleri bir salon üç odalı
Söyle bacada kar varmı? Küriyim ana.

Kadınların dudağında ruju parmağında ojesi
Genzimi sızlatıyor parfümlerin şişesi
Beş para etmez bunların düjinesi
Alnından ter akıt, koklayım ana.

Bıktık usandık zehirli G'D'O dan
Yediğimiz içtiğimiz hepsi hormondan
Giydiğimiz taktığımız çoğu naylondan
Yünden bir çift çorap ör, giyeyim ana.

Emrah! Gurbette yaşamanın külfeti ağır
Aç isen gözler kör kulaklar sağır
Hasret kaldığımsa sıcak bir bağır
Kucağından bir mezar aç, öleyim ana...