Gurbet Şiiri - Kaya Ünver

Çekilecek dert değilsin be gurbet
Şu başımdan nasıl atsam ben seni
Müflis tüccar bile dönüp bakmıyor
Kime verip, kime satsam ben seni

Bir cismin olsada elime alıp
Saçlarını tutup kökünden yolup
Geri dönmeyecek kervanlar bulup
Varıp arasına katsam ben seni

Haramiler bile geçmez semtinden
Vahşi hayvan yemez lokma etinden
Her gün niceleri düşer sırtından
Zincirle bağlayıp tutsam ben seni

Kaleli de gördü acı gününü
Uzak et bir daha benden yönünü
Kazarım elimle senin sinini
Toprağın olupta yutsam ben seni