Gurbet Şiiri - Osman Bulut

Düşlerim uğruna çaldım kapını
Geri çekemedim elimi gurbet.
Hesaba katmadım bu sert yapını
Perişan eyledin halimi gurbet.

Sermedin altıma bir küçük minder
Dedin nasıl olsa bırakıp gider.
Beni sana mahkum eyleyen kader
Başlattı bu uzun filimi gurbet.

Havalandın düştüm diye peşine,
Gülüp geçtin bu garibin düşüne.
Hazırlıksız yakalandım kışına
Dalında kuruttun gülümü gurbet.

Hatırımı kırma dedim duymadın,
Kalbim ince, vurma dedim duymadın
Aksi cevap verme, dedim duymadın
Yoksa bilmez misin dilimi gurbet?

Sendeki yalnızlık en büyük azap
İnsan kurdu kuşu alır muhatap.
Görebilmek için bir dost, bir ahbap
Yoklarım sağımı solumu gurbet.

İstisnasız ömrümün her çağında
Hep çırpındım balık gibi ağında.
Cehennemi andıran ocağında
Erittin onlarca yılımı gurbet.

Dokundu sunduğun bir lokma yemek
Oysa az değildi verdiğim emek.
Saçımı ağarttın az geldi demek
En sonunda büktün belimi gurbet.

Gönül ayrılalı beri sılada,
Ananın atanın yeri sılada,
Bir ayağım sende, biri sılada
Terk etmem bu ağır talimi gurbet.

Eşimi dostumu ben de kaybettim
Hem de beklenmedik anda kaybettim.
Anayı, babayı sende kaybettim,
Budadın kolumu dalımı gurbet.

Gönül gülüyorsa güzeldir hayat
Yürek yanıyorsa kaybolur sıhhat.
Aklımda dururken yirmi dört saat
Nasıl unuturum ilimi gurbet.

İndikçe göğsüne doğru tezene
Feryadı koparmak haktır ozana.
Alıştırdın kolayca her düzene
Darbenden titreyen telimi gurbet.

Akıl gitti, boş bıraktı kaleyi
Gönül yedi atılan her gülleyi.
Gözler de bıraktı mücadeleyi
Göremezsin coşkun selimi gurbet.

Umut doldurulan tahta bavullar
Hayali kurulan paralar pullar,
Soğuk kucağına atılan kullar
Bilmem akıllı mı deli mi gurbet?

Yüzün asık fukaraya, yoksula
Mahkum eden sensin bir yırtık çula.
İmkanın geniştir varlıklı kula,
Saray mı vermezsin yalı mı gurbet?

Birine verirsin en güzel pası
Onun olur şampiyonluk kupası.
Kimine kurarsın en zor kumpası
Habire basarsın çalımı gurbet.

Dillere destandır yaptığın zulüm,
Uzağa gitmek yok, ortada halim.
Aşık der ya; “Bir yoksulluk, bir ölüm”
Bir de sensin derdin elîmi gurbet.

Yeter bu kul artık yurduna göçsün,
Ekmeğinden yiyip suyundan içsin.
İsteğim odur ki sılada geçsin
Ömrün geri kalan bölümü gurbet.