Gurbet Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

söğlediğim bir türkü gibi
söğler oldum seni gurbet
ecer şerbetinden içer gibi
yudum yudum içtim gurbet

aldın benden güzel yıllarımı
kestin sılaya giden yollarımı
bağladın sen ellimı kollarımı
kendine tutsak ettin gurbet

hasretliğin adı sende sıla
gidiyorum ben uzun yola
dilerim senin adın yıkıla
kendine tutsak ettin gurbet

akşam oldumu hüzün basar
tükeniyorum ben azar azar
güvendiğim dağlarıma kar
yağdırdın sen zalim gurbet