Gurbet Şiiri - Sermet Apaydın

GURBET

O öldürmeyen zehir…
Panzehiri umutlar…
Gündüzler öyle ya da böyle geçer ama:
İşkencecidir akşamlar!
Cehennemi yaşarsın sabah olana kadar.

Gözünüzde tüter memleket,
Hasretin ahtapot kollarıdır yüreği saran
Ana ocağı,baba ocağı,tarhana çorbasıdır …
Burnunuzda kokan.

Özlemlerin hüznü yaşanır gözlerde.
Ayrılık ölümden beter,
Davetiye çıkarırsınız Azraile!
Gelemez ki zaman dolmadan
Bir yazgıdır bu gurbet
Ölmeden yaşanan Cehennem!

Ana baba,yar
Burnunuzda tüter buram buram
Ve sonra bir hançer saplanır,
Aklınıza geldiğinde çocuklar!

Kimi yol gözler
Kimi döneceği günü bekler.
Kimi geçim derdinde,
Kimi asker…
Ah! B u gurbet var ya bu gurbet
Ölümden bin beter!

Bir yazgıdır bu…
Kavuşma arzusudur sizi yaşatan.
Her şeye rağmen sizi ayakta tutandır; hayallerde yaşatılan
Ve aydınlatan Güneş gibidir, gurbet ufuklarından yayılan

SERMET APAYDIN