Hayat köprüsünden girdim içeri,
Derde naçar oldum, gülmeye hasret.
Bu hasretlik yakar-yıkar her yeri
Bir gün kavuşursun ey gönlüm sabret.
Nafile bu ateş yanmış bir kere.
Yazı böyle imiş sitem boş yere.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla