Gurbet Şiiri - Sedat Çakmak

Bir garip görürsen kendi halinde,
Belki ayrılmıştır asıl ilinde...
Namı yabancı halkın dilinde,
Onu yad ellere atandır gurbet.

O yurt artık ona mesken olmuştur,
Bütün hayalleri belki solmuştur,
Diyar ona belki zindan olmuştur,
Diyarı zindana gark eden gurbet.

Gurbet ili gariplerin ilidir,
Şiir yazmak şairliğin dilidir,
Sıla,özlem gurbetin bir yelidir,
Duyguları altüst yapandır gurbet.

Gurbet nedir çekenlere sordun mu?
Çile nedir çekeni sen gördün mu?
Gurbet ilde biran olsun durdun mu?
Garibi çileye sokandır gurbet.

Vatan hasretiyle yanıp tutuşur,
Bazan bülbül olur sanki ötüşür,
Yorganı yok bazan teni pek üşür,
Garibin tenini yakandır gurbet.

Alemde iki şey nas için bettir,
Biri ölüm diğeriyse gurbettir,
Bedenimiz bir kemikle bir ettir,
Ölüm burda son,sende son yok gurbet.

Sedat yazar gurbet onu dinlemez,
Biran olsun onun halini bilmez,
Kader bazan iter, ol onu sevmez,
Garibi illere göçtüren gurbet

(Borçka:29.03.1993)