Gurbet Şiiri - Nermin Aydın

Yadelleri yarim ettim kendime
Eller bana bende ele bezendim
Tükettiğim yıllar doldu bendime
Yıllar bana bense yıla özendim

Yosunlu taş oldum akan sular da
Bir çok canlı yaşam buldu baharda
Umut olur hasret tüten yollarda
Yollar bana bense yola uzandım

Yüreğim dağınık tenim kırışık
Geçmişimle gönlüm değil barışık
Karanlık dünyama hayal karışık
Yıkıpta dünyamı ele kızandım

Ögrendim burada karayı akı
Saplandı göğsüme zehirli oku
Yaralar derinde tutmuyor yakı
Dertlerimi kat kat dile sızandım

Hece hece düştün gurbet kaleme
Ağıtlar dizilir gelir dilime
Bu dertli bedeni verdin elime
Nefsimi zorladım çile kazandım...

Nermin Aydın