Bazen gözlerim ağlamaklı,
Yüreğim harap olmuş,
Her tarafım acı dolmuş,
Annemden,babamdan,kardeşlerimden,
Memleketten ayrı kalmışım.
Canımdan bezmişim,
Gün oldu tek bir yudum sudan,
Hayatımdan,yaşamaktan bıktım.
Gurbette kalmak,
Her gün için ağlamak,
Sevgiye muhtaç,
bir parça şefkate dua etmek.
Varlıkta yok olmak,
Sevinçte hüzünlü olmak,
Gurbette kalmak,
Hele sensiz olmak gülüm,
İşte o en kötüsü...
Kayıt Tarihi : 4.7.2009 21:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Zeyrek](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/04/gurbet-437.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!