Durgun akar bu yıl Tuna burada.
Haber almam,yarim rahat mı sılada?
Mügem ile Gökçem ile murada.
Bu ayda da eremedim ben gurbet.
Ekmek dedik,iş dedik çektin bizi kendine.
Ortak ettin beni kendi derdine.
Sılamdaki duman tütmez evime.
Oh.. deyip te varamadım ben gurbet.
Elim görse cebim görmez paranı.
Hiçbir yanın andırmıyor sılamı.
Yurdumda ki bir tek kuru dalımı,
Tüm malınla değişirmim ben gurbet.
Diri geldim kart dönerim yurduma.
Ne yapmışam bir baksam ki ardıma.
Bir ev yaptım senin ile kendime.
Al evini gençliğimi geri ver gurbet.
1982 Sontheim-Almanya
Mahmut Çetin ZorbaKayıt Tarihi : 31.5.2009 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Almanyadaki öğretmenliğim sırasında kendimin ve Türk işçilerinin yaşadıklarına dayanılarak yazılmıştır.
![Mahmut Çetin Zorba](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/31/gurbet-431.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!