Gurbet Şiiri - Abdurrahim Küçük

Elime bağlayıp çelik kelepçe
Oturup karşımda ağlama gurbet
Bana karalara bulup gerekçe
Kendine mor’unu sağlama gurbet

Önce ekmek deyip çekip içine
Saçları aklara yeğleme gurbet
Azgını beğ görüp sümbül reçine
Kimsize ümidi yağlama gurbet

Çullu zalimlere verip fidemi
Beni yad'ellerde eyleme gurbet
Sırtımın terinde duyup midemi
Çökük viranemde çağlama gurbet

Halden anlamayan yaban tayını
Vuslatıma araç yollama gurbet
Çakala kaptırıp aslan payını
Kuru dağarcığı sollama gurbet

Kurtlara verip de kuşun tahtını
Sahte adaleti böyle’me gurbet
Zalimlere açıp haşin bahtını
Yılana azığın söyle’me gurbet

Düşürüp Aslanı kalleş ağına
Yârene teselli yollama gurbet
Baykuşa yurt edip gülleş bağını
Garibi çöllerde dallama gurbet

Bırak devam olan oynak âhına
Taze tomurcuğa ağlama gurbet
Al götür kendini acem şahına
Beni sürmelimden eğleme gurbet

Abdurrahim KÜÇÜK