Gurbet Şiiri - Ahmet Öztürk 2

Ekmeğine, suyuna, havasına,
Alışamadım gurbet adamlığına,
Yasladım sırtımı yaşlı duvara,
Sessiz kahırlarım dudaklarımda.

Usul usul sildi gurbet dünümü,
Unutturdu deli dolu gönlümü,
Göstermez oldu aynalar yüzümü,
Sararmamış derimi, ak gülüşümü.

Baharmış kışmış kimin umurunda,
Hiç ummadığım bir yalnızlık altında,
Hasret kaldım bahar bakışlarına,
Sensiz kaldım uzak diyarlarda.

Savuşturamadım bütün acılarımı,
İçimde yaşadım mutlulukları,
Silemedim sitemini, ahlarını,
Silemedim yarsız yarınsız adamı.

Bir mıh gibi çaktım içime dertlerimi,
Söyleyemedim ki sana sevgimi,.
Yaktım geceleri gülü ve seni,
Yine de ölmedi içimdeki sevgi.