Nice insan gördüm, bağrı yaralı
Gurbetin kahrını sırtlamış gider,
Nice dertler gördüm tek tek sıralı,
Garipler hanesin yoklamış gider.
Yoksulsa insanın müşküldür hali,
Bağlıdır kolları söylemez dili,
Bozuktur, paslıdır sazının teli,
Küsmüştür her şeye, çalmadan gider.
Mevla’ m insanları tez düşürmesin,
Tilkinin yanına kaz düşürmesin,
Rızkın verir iken az düşürmesin,
Fukaram dünyadan bi haber gider.
İnsan olan bilir, dünya fanidir,
Fani âlem kalan insan hanidir,
İnsan var insanın özce canıdır,
İnsan var kendinden bi haber gider.
Kayıt Tarihi : 12.1.2009 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İzmir Alıağa' da çalıştığım sırada işyerinin yatakhanesinde yatan işcilerin anlattıklarından esinlenerek yazdığım bir şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!