Gurbet Şiiri - Bilgin Çabuk

Yüreğim hasretten kurumuş yaprak,
Gelen mektuplardan kokuyor toprak.
Sanki göz yaşından yapılmış şerbet,
İçime akıttım ben seni gurbet.

Ne çabuk eskidi elimde sazım,
Dinlerken büyüdü küçümen kızım.
Ciğerimde kanadı günbegün sızım,
Ah ne kadar bahtsızım,bitmedin gurbet.

Göğsümde beslediğim ayı yıldızı,
Ben ölmeden alamazsın ömür hırsızı.
Emeğinle kazanmanın zorlu alın yazgısı,
Çoğu gitti azı kaldı,ya ben yada sen gurbet.

Ağzımda canlanır beş vakit ezan,
Memleket sevdası hülyamı gezen.
Elbet burda bırakmaz nasibi yazan,
Bir gün seni sırtımdan atarım gurbet.