Gurbet Şiiri - İsmet Aci

Ne köye dönebildik, ne şehirli olduk.
Al yanağımızla gittik, soldukça solduk,
Hiç anlayamadık hepimiz gurbetçi olduk,
Gurbet, gidenin yüreğini oydu da gitti.

İnsana hastır özlemek doğduğu yeri.
Tarumar ettik sılayı dönsek de geri
Kayıp bizimdir kalan gurbetin zaferi,
Gurbet duygularımız buydu da gitti.

Ozanım, bilirdik sonu olacak böyle,
İçine düşmüşüz ne söylersen söyle,
İlgimiz alakamız kalmamış köyle,
Gurbet, bilerek bizi yuttu da gitti.

İstanbul 2011 Ekim