Ben simdi gurbet ellerde,
memleketime hasretlerde,
tek istegim vatanima gidip,
insanlarimla kucaklasmak,
tek dilegim oralara gelip,
topragima sarilmak.
Buralar soguk ve karanlik,
oysa memleketim ne kadar sicak ve aydinlik.
Burda dilimi kimseler anlamiyor,
yalnizlikdan icim kan agliyor.
Nereye gittsem dislaniyorum,
Yabanciyim diye horlaniyorum.
Hani hepimiz ayni, hepimiz insanlardik?
Pardon biz baska din, baska irkdandik!
Hani bizi savunduklari?
Hani bahsetiginiz insan haklari?
Aslinda gurbetcinin isi cok zor,
memleketinde bile bazen bakiyorlar hor.
Ne yapsak ne etsek bilemiyorum,
birtürlü yerimizi yurdumuzu bulamiyorum.
Burda türk orda almanci,
gececek ömrümüz böyle aci!
Bari öldükten sonra götürün vatanima,
yatayim canimdan cok sevdigim topragimin altinda.
Burda türk orda almanci,
gececek ömrümüz böyle aci!
(Almanya,07.02.03)
Selma ÜnsalKayıt Tarihi : 8.2.2003 11:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)