Bir parça ekmek uğruna,
Aç ve susuz,
Döküldüler yola.
Bakmadan,
Artlarından ağlayan yavrularına.
Çünkü onlar biliyorlardı ki,
Gülecekti gurbet;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
