Gurbet Şiiri - Ayşe Memiş

Güz günü ekin ekilen yerde,
Sarı başakların o gölgesinde,
Harmanda hüsranla savrulan benim
Yüreği kanayıp, çağlayan benim.

Karalar bağlamış, al yazma yerine,
Sevdiğim gitti gelmez, gurbet eline,
Sarardım, soldum, düştüm el diline,
Yüreği kanayıp, çağlayan benim.

Al benide götür gittiğin yere,
Kalbinin seni sürüklediği yere,
Beni bırakıp gitme, sevdiğim nere,
Yüreği kanayıp, çağlayan benim.

Ruhunda aşkın çığlıklarını,
İsmini haykıran feryatlarımı,
Yağmur olup akan gözyaşlarımı,
Yüreği kanayıp, çağlayan benim.

Fırtınalar esiyor,şu yüreğimde,
Çaresizim sevdanın denizinde,
Seni yaşıyorum her an içimde,
Yüreği kanayıp, çağlayan benim.

Günlerim mahpus, geceler zindan,
Hayata küstüm, yalnızca sevdan,
Sensizlik yakıyor, ateşi volkan,
Yüreği kanayıp, çağlayan benim.

(08.05.2007 İnegöl)