Gurbet Şiiri - Vahap Karapınar

Kader bırak beni dertlerimle baş başa
Üzülme yarim gözümden akan yaşa
Murat almadan girdiysem eğer mezara
Gurbette garip ölürüm su verenim olmaz

Düşmandan daha zalimdir gurbet
Aldı yüreğim dermansız bir dert
Canıma yetti benim bu hasret
Gurbette garip ölürüm su verenim olmaz

Yürü ey yalan dünya sende fani
Nice aşıklar geldi geçti hepsi hani
Bir gün kara toprağa sürerim teni
Gurbette garip ölürüm mezarım bilinmez

Zalimdir gurbet halden bilmez
Her zaman ağlarım yüzüm gülmez
Postacı yarımdan haber vermez
Gurbette garip ölürüm mezarım bilinmez

Gurbet deyip bizde geldik buraya
Zalim dağlar kötü girdin araya
Tabip derman olmaz açtığın yaraya
Gurbette garip ölürüm kimse duymaz

HET BUITENLAND

Het lot laat me alleen met mijn verdriet
Wees niet bezorgd, mijn lief, over mijn tranen
Wanner ik afdaal naar mijn graf
Als ik hier sterf geeft niemand me te drinken

Het buitenland is wreder dan de grootse bruut
Mijn lichaam is door hevimwee aangetast
Ih heb genoeg van altijd afzcheid nemen
Als ik hier sterf geeft niemand me te drinken

Jij lege wereld,draai maar zinloos rond
Waar vrijen nu nog paartjes?
Als ik hier ooit begraven word
weet niemand waar ik lig

Het buitenland is wreed en kil
Ik ben verleerd wat lachen is
De postbode: alweer geen brief
Als ik hier stref, weet niemand waar ik lig

Wij zeiden:'Buitenland,hier komen wij'
Teruk was er vaak geen brug
Een heimweepil bestaat nog niet
Als ik hier stref hoort niemand van minj dood