GURBET
Öyle bir silah ki gurbet
Kurşun olup vurur beni
Silahı özlem ve hasret
Prangaya vurdurur beni
Engel koyar görülmeyen
Gitmek istersin bırakmaz
Sanki girdaptır girilmeyen
Gözyaşlarına da bakmaz
Kızgın yağa düşmüş gibi
Yana yana kavrulursun
Köz olur da yakar kalbi
Çöp misali savrulursun
Doktor, merhem vermez fayda
Acı üstüne kor acı
Söylenen hep aynı gayda
“Sabır etmek tek ilacı”
Halil, sende gurbettesin
Bilmez misin zorluğunu?
Başka dertler göstermesin
Unutma kul olduğunu
18/06/2016 – 11:00
Halil ManuşKayıt Tarihi : 18.6.2016 13:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!