Yine hüzün çöreklendi
Dertli gönlüme
Sigaramı tellendirdim kendi kendime
Gözlerime daima dumanı izler
O duman içinde neleri gizler
Gülümseyen bir yüz var bana el sallar
Gözlerim o yüze hasretle bakar
Dalarım daima sıla ufkuna
Dağları kar olan eşsiz yurduma
Bilirsin kar soğuktur üşütür seni
İşte o karlar burada eritir beni
Saat şimdi gecenin sıfır altısı
Dilime dolanmış hasret türküsü
Mırıldanır dururum kendi kendime
Gecesi geçmeyen elem şehrine
Kayıt Tarihi : 25.1.2007 16:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yüreği yüklü herkese.
![Gülşen Karaköse](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/25/gurbet-217.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!