Gurbet Şiiri - Nisari Özdoğan

Bakarım yadelden sıla görünmez
Yanıyor yüreğim oldu kor gibi
Gelmeden gurbetin derdi bilinmez
Sorsalar; ölümden biraz zor gibi.

Bu gurbey derdine dayanmaz canlar
Hasretim ezana, bezdirdi çanlar
Kalbimde bir sızı, kulağım çınlar
Sıladan bir kötü haber var gibi.

Anarım aldığım her bir nefeste
Gözüm mektup bekler kulağım seste
Canım cenderede kendim kafeste
Koca Alamanya bana dar gibi.

Bir balık misali kalmışım ağda
Yazsam arzuhalim, sığmıyor kağda
Mutluluk ilacı yoğimiş mada;
Ana-baba, çoluk-çocuk, yar gibi.

Üç beş kuruş ile bizi kandırır
Gurbet Nisari’yi yiyip sindirir
Dedim; göz yaşları belki dindirir
Eller görür, oda bana ar gibi.