Gurbet Şiiri - Cahit Pehlivan

Ben sılamdan ayrı kaldım,
Gurbet elde, yapayalnızım.
Yanımda yok, ne anam ne bacım,
Gurbet elde, yapayalnızım.

Askerim, vatanımı bekliyorum.
Milletimin namusunu koruyorum.
Elimde silah, nöbet tutuyorum.
Milletimi ve vatanımı koruyorum.

Bazen efkar basar gözlerime,
Gurbet ellerde ne çare diye,
Bir sigara yakarım, kibritimle,
Sılayı anarak, dumanımı çekerim içime,

Kardeşim, anam, babam,
Bir haber yaz, gönder sıladan,
Asker olunca, ayrı kaldım yuvamdan.
Tez bir haber yaz gönder, o yardan.

Gözlerim dolu dolu okuyayım.
Annem sizlerin mektubunu,
Okudukça sizleri, anıp ağlayayım.
Bekliyorum, gönderin anam mektubunuzu,

Yuvamdan ayrılalı bugün altı ay oldu.
Ben askere gelirken doğan çocuk,
Bugün evinizde gülüşüp oynuyor mu?
Anam, o küçük çocuk sizi mutlu ediyor mu?

Gurbette herşeyin hatırası başka,
Kuşların, horozların ve küçük buzağınında,
Sabah ufkunda doğan, güneşin bile,
Hepsinin de hatırası başkadır, gurbette.

Ne söylesem, ne yazsamda.
Anlatamam size bu mısralarımda,
Tez bir haber yazıp gönderin yavrunuza,
Gurbet elde onu okuya okuya,
Sizleri anayım anam, ağlaya ağlaya,

Bir gün bitireceğim askerliğimi,
Alınca da elime teskeremi,
Durmadan evimize koşup geleceğim,
Hasretle de ellerinizden öpeceğim.
Anam! ............

Keşan