Nasip dedim çıktım yola
Ayrılık gibi varmola
Bakıyorum sağa sola
Bir dost yüzü göremedim
Ben gurbeti sevemedim vay
Her akşam ayrı bir yerde
Hasretlik bitmiyor serde
Sevdiklerim hani nerde
Anam bacım göremedim
Ben gurbeti sevemedim vay
Gurbet acı zehir imiş
Kandan akan nehir imiş
Sevdiğime kahır imiş
Gül yüzünü göremedim
Ben gurbeti sevemedim vay
Altın kafes olsa bile
Dert ortağın yoksa hele
Köy denilen Kırıkkale
Cennetimiş göremedim
Ben gurbeti sevemedim vay
Sevemedim sevemedim, Gurbeteli sevemedim
Ömrüm heder olup gitti, Bir gün olsun gülemedim
Kayıt Tarihi : 25.9.2009 02:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaya Ünver](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/25/gurbet-1-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!