Gurban Şiiri - Afide Işıl Şahin

Elimde gül ile vardım yarin kapısına,
Uzandım, dokundum pas tokmağın yarısına
Eğik başım kaldırdım, yüz sürdüm karasına,
Gurbanı olduğum, kapısını vuramadım.

Elimde deste deste güller boynunu büktü
Kasımlar “pat pat” yaprakların yaş etti, döktü
Bu hicran kalbimde dağlandı, yerinden söktü
Gurbanı olduğum, acısına doyamadım.

Günümüş, güzümüş, gönle ne mevsimden?
Ayrılığın kokusu gelirmiymiş sesimden?
Sen yoksan farkı kalır mı, mayısın kasımdan?
Gurbanı olduğum, zamanını soramadım.

“unut” diyeni unuttum “sev” diyene uydum
Ayrılığı da evet, evet sesimden duydum.
Sed çekmekle de olmadı, ben hırçın bir cuy’dum!
Gurbanı olduğum, durdum durdum, duramadım.

Geçtim üç kıta yedi denizin hepisinden,
Seçtim güzelleri, güzellerin içerisinden
Senden sonrası hep galdı, gerisinden…
Gurbanı olduğum, dahasını bulamadım!